نیروهای دشمن قصد هلی برن داشتند و با بالگرد روی جاده نشستند و نیروهایشان را پیاده کردند تا بتوانند راه را ببندند. شهید هاشمی بر اساس همان منطق هیهات من الذله با ماشین به این بالگرد عراقی زدند و آنها را به هلاکت رساندند...
این صحنه نشان می دهد که ایشان برای این که به اسارت در نیاید، این عملیات شجاعانه و شهادت طلبانه را انجام داده است و این نکته بسیار مهم است...
سردار باقرزاده:
در منطقه قرارگاه خاتم 4 ما سه تا سنگر اصلی داریم، همین الآن هم آثارش آنجاست و بنا داریم که آنجا را بعنوان نقطه یادمانی بنام "دلاور هور" انشاءالله احیاء کنیم و الآن هم پیمانکار در حال کار است و کارهای مقدماتی را با یاد حماسه شهید علی هاشمی و همرزمانش شروع کردیم.
تا آنجا که ما اطلاع داشتیم تقریبا 15 نفر از جمله بچه های رابط لجستیکی، رابط مخابرات، مسئول مخابرات، شهید نویدی و چند نفر از اینها آنجا بودند و آقای سردار گرجی که آنجا اسیر شدند. شرایط خاصی آنجا بوجود آمد و حضور شهید هاشمی تا لحظات آخر، نشانه این است که به هر شکلی جزایر را حفظ کنند و عقب نشینی نکنند.
خوب از چند سال پیش یک کار گسترده ای در منطقه مجنون، جاده سید الشهدا و جاده قمر شروع و در چند مرحله کار شد. در گام اول90 شهید را پیدا کردیم و این کار همین طور ادامه پیدا کرد تا به سمت منطقه انتهاییِ جاده شهید همت آمدیم. بعد به سمت قمر و یک مقداری هم به سمت مجنون رفتیم؛ تعداد قابل توجهی شهید پیدا شد، در استمرار کار به این نقطه رسیدیم، در این نقطه سه تا قرارگاه اصلی بود؛ یک، قرارگاه خاتم4، دو، اورژانس (بیمارستان صحرایی) و سومین سنگر هم که در حال حاضر مقر بچه های تفحص است، مواضع توپخانه بود. این سه قرارگاه مانند دانه های تسبیح پشت سر هم قرار می گیرند و فواصلشان هم کم بوده. این نقطه که دقیقاً محل پیدا شدن پیکر طیبه شهداست، در کنار همین سنگر اورژانس است که چیزی در حدود 200 متر از قرارگاه فاصله دارد.
قبل از شروع شناسایی بدلیل وجود آب در این نقطه حتی ماهیگیری نیز می شد و به جز بچه های ارتش یگان دیگری آنجا نبود. آن زمان به اتفاق 2 نفر از بچه های بسیجی و یک برادر عراقی از مجاهدین لشگر بدر اینجا آمدیم، دیدیم یک وضعیت نامیزانی است.
عراقی ها یک مهندس زن ایتالیایی را برای ساخت یک دژ مرزی در امتداد مرز آورده بودند، برای اینکه هور را خشک کنند، و بتوانند مجاهدین عراقی را سرکوب کنند.
ما رفتیم به این نقطه و بچه ها شروع به کار کردند. یکی از اهداف ما از روز اول پیدا کردن پیکر شهید هاشمی و همرزمانشان بود. می دانستیم با توجه به سابقه درگیری آنها با بالگرد عراقی -چون اساسا عراقی ها بالگرد را برای دستگیری و اسیر کردن شهید علی هاشمی بلند کرده بودند- لذا باید در همین اطراف باشند؛ عراقی ها مختصات قرارگاه را داشتند، شنود می کردند و اطلاعاشان دقیق بود.
اما وقتی وارد صحنه شدیم، در ابتدا چیزی دیده نشد، جاده پاکسازی شده بود و اثری از آنها نبود، ولی کاوش که شروع شد، در کنار سنگر اورژانس، چسبیده به سنگر، در یک فضای تقریبا مثلثی شکل، در حدود 100 متر مربع، شهدا پیدا شدند و جالب اینجاست که آثار و بقایای بالگرد و ماشین هم دیده می شد.
از ظواهر این طور بر می آمد که؛ نیروهای دشمن قصد هلی برن داشتند و با بالگرد روی جاده نشستند و نیروهایشان را پیاده کردند تا بتوانند راه را ببندند. اینجا دقیقا نشان می دهد که ایشان بر اساس همان منطق هیهات من الذله با ماشین به این بالگرد عراقی زدند و آنها را به هلاکت رساندند. چون چیزهایی که از بالگرد و ماشین باقی مانده حاکی از یک انفجار و برخورد است و این طور تکه تکه شدن بصورت طبیعی نیست. از طرفی راه دیگری هم برای گریز نبوده، بنابراین به این بالگرد عراقی زدند، و هم آنها را به هلاکت رساندند و هم خودشان به شهادت رسیدند.
این صحنه نشان می دهد که ایشان برای این که به اسارت در نیاید، این عملیات شجاعانه و شهادت طلبانه را انجام داده است و این نکته بسیار مهم است. البته عراقی ها اجساد خودشان را برده و از صحنه خارج کرده بودند. بر اساس آن چیزی که پیدا کردیم، حدود 5 شهید را دوستان تائید کردند.
در مرحله اول؛ طبیعیست با توجه به گل و خاک و آب و هور و جابه جایی ها، یک مقداری از این استخوانها با هم مخلوط شود، ، ولی با اقداماتی که در پزشکی قانونی و کارهای آناتومی و بعد هم کار تکمیلیDNA انجام گرفت، خوشبختانه جواب گرفتیم و حتی با آخرین نظریه ای که مرکز تحقیقات ژنتیک سپاه اعلام نمود ما توانستیم دو، سه تا استخوانی را که اضافه با بدن ایشان مخلوط شده بود را جدا کنیم. در حال حاضرما بر اساس اطلاعاتی که داریم در آستانه شناسایی چند شهید دیگر از این سانحه هستیم.
من یک خاطره ای را اشاره کنم که یکی از دوستان به نقل از فرماندهان و همرزمان شهید علی هاشمی تعریف می کردند؛ تقریبا یک ماه قبل از شهادتشان اعلام کرده بود؛ « من تعداد زیادی از عملیات ها را بودم، اما حتی یک بار هم مجروح نشدم. چرا؟ ».
این دغدغه خیلی جالب است، یعنی همان دغدغه امیرالمؤمنین است بعد از جنگ بدر،که چرا من در جنگ بدر شهید نشدم؟ دو،سه نکته در این مطلب است.
فرمانده عزیزی در پاسخ ایشان گفته بود؛ « خدا شما را سالم نگه داشته که یک دفعه تحویل بگیرد.» و همین طور هم شد.
شهید هاشمی از ابتدای جنگ آمد و در همه عملیات ها شرکت کرد؛ در عملیات ام الحسنین، بعد آمد در جبهه طراح و کرخه کور شد کرخه نور، بعد در عملیات بیت المقدس تیپ 37 نور را تشکیل داد، خطی که از قرارگاه قدس به این ها داده شده بود را ادامه داد، تا طلائیه آمد و حد فاصل طلائیه تا کوشک، خط را توسعه داد و تا چزابه آمد. در طول 21 ماهی که در خوزستان جنگ قفل شده بود، ایشان با آن حرکت عمیق و شناسایی هایی که صورت داد و سازماندهی خوبی کهبین بچه های عرب ایرانی و عراقی منطقه ایجاد نمود، توانست به خوبی در آن منطقه اشرافیت پیدا کند و راه رخنه ایران را به مواضع دشمن در خاک عراق فراهم کند.
این مدال خیلی با ارزشی ست و زیبایی های دیگری هم در زندگی این شهید بزرگوار وجود دارد. به عنوان مثال؛ در جریان عملیات خیبر، احدی غیر از فرمانده شان آقا محسن و فرماندهان دیگر که در آستانه عملیات مطلع شدند، از کار ایشان با خبر نشد، من تعبیری داشتم ، که بر اساس روایت: «المؤمنُ ملجّم»، مؤمن لجام دارد و بالاخره دهانش قرص است. این بزرگوار با یک تأنی و با یک تدبیر خاصی عملیات را شناسایی و هدایت کرد، تا جایی که ما توانستیم عملیات خیبر را در حد بسیار قابل قبول به انجام برسانیم. این مرهون تلاشها، ذکاوت، درایت، تدبیر و دقت ایشان و همرزمان ایشان بود که با ایشان کار می کردند.
نکته دیگری که شاید کمتر بیان شده، این است که ایشان انسانی شوخ طبع و رئوف بود؛ با اخلاق، رئوف و مهربان نسبت به مردم و مردم داری اش خیلی بالا بود. یکی از دوستان نقل می کردند؛ یک روز در بازار سوار ماشین بودیم؛ جمعیت انبوهی آمدند که عبور کنند، راننده بوق زد، ایشان (شهید هاشمی) اعتراض کرد که چرا بوق می زنید؟ راننده گفت که راه باز نمی شود، ما باید سریعتر برویم، گفت: صبر کن که همه بروند، رد که شدند آن وقت شما بروید. در این مسائل این قدر صبر و حوصله داشتند که مبادا مردم آزرده شوند.
البته یک مقدار فرایند شناسایی پیکر مطهر ایشان طول کشید، علتش هم این بود که می خواستیم مطمئن شویم. یک ملاحظاتی بود، یک مقداری هم از طرف خانواده وقفه شد، زیرا وقتی ما نمونه خون می خواستیم بگیریم و کارهای اولیه را انجام دهیم، اوایل با ما همکاری نشد، چون تصور می کردند که ایشان اسیر شده است. تا این که اخوی بزرگوارشان را در یک مراسمی در اهواز دیدم و آنجا گلایه کردم و گفتم زودتر بیایید و این کار را انجام دهید که ما کار را شروع کنیم و الحمدلله ایشان مادر مکرمه ایشان را در جریان قرار دادند و مقدمات شروع شد.
در فتوای مقام معظم رهبری نیز در مورد پیکرهای گمنام اشاره شده است؛ در صورت یأس از شناسایی، اجساد مطهره باید دفن شوند. لذا ما باید آنقدر تلاش کنیم که مأیوس شویم و واقعاً مطمئن شویم که دیگر این ها قابل شناسایی نیستند. در مورد ایشان چون مطمئن بودیم که شناسایی می کنیم، یک مقدار دست نگه داشتیم و همین طور کاوش کردیم، ادامه دادیم و کار را تا به اینجا رساندیم، بعد هم الحمدلله به نتیجه رسیدیم و هیچ تردیدی نداریم. رابطه مادر و فرزند و رابطه برادر با برادر،الحمدلله بر اساس نظریه مرکز تحقیقات ژنتیک سپاه کاملا احصاء شده و به نتیجه رسیدیم.
مردم باید این شهید را بشناسند؛ شخصیت این بزرگوار را، و خصائص و سجایای اخلاقی ایشان را، انسانِ مطیع، منضبط، در خطِ امام به تمام معنا، فداکار، بی مدعا و مظلوم و مظلوم و مظلوم... که حالا این مظلومیت را در تشییع و تدفین همزمان با سالروز شهادت مظلومانه حضرت زهراسلام الله علیها می بینید. اینها همگی روی حساب و مبنایی است. همانطوری که آیه شریفه دارد؛ «و ما تدری نفس بأیّ ارض تموت»، هیچ کس نمی داند در چه سرزمینی می میرد، فلذا نمی داند در چه روزی تدفین می شود و هیچ کس نمی داند در چه سرزمینی دفن می شود، و اینها نکاتی است که من فکر می کنم از مقامات معنوی شهید است که سالهای سال در دل هور، در غربت بماند و بعد ما متوقف بمانیم و بعد هم پیکر شناسایی شود و سرافراز و با عزت به آغوش ملت برگردد.
همراه فرزند شهید:
سردار یکی از نکات پنهانی این است که، بر حسب حکمت خداوند، اربعین مراسم تشییع حاج علی می افتد 4 تیرماه، روزی که این اتفاق برای ایشان رخ داد.
سردار باقرزاده:
از قضا روزی که ما برنامه ریزی می کردیم که زمان تشییع و شهادت ایشان را اعلام کنیم؛ خواهری به نام نظرلو، هم زمان کتابش بیرون آمد و جالب اینجاست که این خواهر 30 شب ماه رمضان تا سحر نشسته و این کتاب را نوشته؛ بعد من به ایشان گفتم که معلوم است این شهید و خدای متعال کار شما را قبول کرده که شما الآن موفق شدید در چنین روزی از این کتاب رو نمایی کردید.
از همراهان سردار باقرزاده:
حاج آقا نکته دیگر اینکه می گفتند این کتاب یک سال و اندی در نوبت چاپ بوده، یعنی آماده شده بوده و چاپش به این زمان رسیده که...
سردار باقرزاده:
مادر شهید الآن چند سالشان است؟
همراه فرزند شهید:
79 سال، خیلی شکسته شدند. حاج آقای بزرگمان که چهار، پنج سال پیش به رحمت خدا رفتند (پدر حاج علی)، از روزی که حاجی مفقود شد، فکر می کنم 16 سال هر روز صبح فرش اش را دم حیاط پهن می کرد و منتظر حاجی می نشست. 16 سال دم در حیاط نشست، سن خاصی هم نداشت، ایشان حتی فوتبال هم بازی می کرد و ورزش کار بود. منتهی حاجی در این 16 سال به رحمت خدا رفت، منتظر بود و اذیت شد، مادر شهید هم شکسته شده و واقعا سنی ندارد.