افطار در جوار شهدای گمنام بهشت زهرا تهران / تصاویر

پس از رفتنت، ردپای تو بر زمین مانده بود. چقدر بهشت در حاشیه شهرهای ماست؛ بهشت زهرا، بهشت حسینی؛ قطعه اول: شهید گمنام علی؛ قطعه دوم: شهید گمنام عباس، فرزند روح اللّه‏ و... . تو قطعه قطعه شدی و دور شهر، چیده شدی و من، ـ به خون شقایق قسم! ـ تو را از حاشیه، بر روی متن خواهم نوشت؛ بر روی هرچه که یاد تو را فراموش کرده است.
تمام حافظه‏ام را پر می‏کنم تا از تو بنویسم
وحالا قطره خونی از قلم می‏چکد روی خطی مستقیم، تا به تو برسد.
بگذار حالا که تب سرخ معنای تو در سرم بالا گرفته است،
به یاد سرهای روی نیزه، نامت را جلوتر از کاروان کلماتم حرکت دهم، ای شهید!