«شهدای گمنام»، همان یوسفان گمگشده ای که بی نام و نشان از بیابانهای تفتیده ی مناطق عملیاتی دفاع مقدس به شهرها بازگشته اند و در نقاط مختلف کشور آرام گرفته اند، واسطه های فیض الهی، برای کسب معارف دینی و برآورده شدن حاجات دنیوی و اخروی می باشند...
در بین انسانها خداوند متعال، برخى از بندگان شایسته اش را جلوه گاه رحمت و عظمت خویش مى سازد و براى نشان دادن جایگاه رفیع آنان ، بندگان را دستور مى دهد تا اگر مى خواهند به خدا برسند، از این راه برسند و اگر از قادر متعال، حاجت مى خواهند، خدا را به حرمت و قداست و جاه این زبدگان سوگند دهند و آنان را »وسیله» قرار دهند. (1)
در آیه ای از آیات مبین قرآن داریم:
یا اَیُّها الَّذیِنَ آمَنُوا اتَّقوا الله وابْتَغُوا اِلَیْهِ الْوَسیِلَة (2)
«ای کسانی که ایمان آوردهاید، پرهیزکار باشید و به سوی خدا «وسیلهای» تحصیل کنید»
در زیارتگاهها، اگرچه در ظاهر، سنگ مزار و چوب و در و آستانه است ، اما در باطن ، محبتى ژرف و عشقى گدازان به اولیای الهی است و انتساب آنان به اهل بیت ، به آنان قداست بخشیده است. وقتى قلب ، خانه محبت یک محبوب شد، صاحب آن دل ، از نام و یاد و لباس و دستمال و کفش و کوچه و شهر محبوب هم خوشش مى آید و لذت مى برد و در همه این آینه ها «عکس رخ یار» را مى بیند.(3)
خداوند متعال در قرآن کریم میفرمایند:
«فَلَمّا اَنْ جاءَ الْبَشیِرُ اَلْقاهُ عَلی وَجْهِهِ فَارْتَدَّ بَصِیرًا»(4)
«هنگامی که بشارت دهندة (زنده بودن یوسف ـ علیه السّلام ـ نزد پدرش یعقوب) آمد، آن (پیراهن) را بر صورت یعقوب ـ علیه السّلام ـ افکند، ناگهان یعقوب بینا شد»
پارچه ای که چشم حضرت یعقوب را بینا کرد، بر اثر مجاورت با یوسف ـ علیه السّلام ـ دارای چنین خصوصیّتی شده است.
ما در کنار مزار اولیاء خدا خصوصا شهدا، پیوند عاطفی و عمیق قلبی پیدا میکنیم و آنها را در خانة خدا واسطه قرار میدهیم، و زبان حال ما این است که ما لیاقت ارتباط مستقیم با خداوند را نداریم، شما را واسطه قرار میدهیم، چنانکه این معنی در قرآن کریم نیز آمده است؛
قالُوا یا اَبانا اِسْتَغْفرلَنا ذُنُوبَنا اِنّا کُنّا خاطِئین(5)
«فرزندان یعقوب ـ علیه السّلام ـ به او گفتند: ای پدر! از درگاه خدا، آمرزش گناهان ما را بخواه که ما خطاکار بودیم».
و یا در جایی دیگر خداوند باری تعالی میفرماید:
«َلَوْ لَنَّهُمْ اِذْ ظَلَمُوا جائُوکَ فَاسْتَغْفَروُ اللهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللهَ تَوّاباً رَحیما»(6)
«و اگر این مخالفان هنگامی که به خود ستم کردند، نزد تو آمده و از خدا طلب آمرزش میکردند، و پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ هم برای آنها استغفار میکرد، خدا را توبهپذیر و مهربان مییافتند.»
مردی به محضر پیامبر اسلام ـ صلّی الله علیه و آله ـ آمد و پرسید:
«ای رسول خدا! من سوگند خوردهام که آستانة در بهشت و پیشانی حورالعین را ببوسم، اکنون چه کنم؟».
پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ فرمود: پای مادر و پیشانی پدر را ببوس (یعنی اگر چنین کنی، به آرزوی خود، در مورد بوسیدن پیشانی حورالعین و آستانة در بهشت میرسی)
او پرسید: اگر پدر و مادرم، مرده باشند چه کنم؟
پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ فرمود: «قبر آنها را ببوس»(7)
سفیان ثَوْری (یکی از صوفی مسلکان اهل تسنّن) نزد امام صادق ـ علیه السّلام ـ آمد و عرض کرد:
«چرا مردم دامن پردههای کعبه را میگیرند، با اینکه آن پردهها، پارچههای کهنه است که سودی نمیبخشند؟».
امام صادق ـ علیه السّلام ـ در پاسخ فرمود:
«این کار مثل آن است که مردی در مورد مرد دیگر، مرتکب گناهی شود (مثلاً حقّ او را ضایع کرده) به دامن او میچسبد و به گرد او میگردد، به امید اینکه آن مرد، گناه او را ببخشد». (8)
***
بعد از بیان برخی آیات و روایات درباره توسل و ارتباط معنوی با اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام و اولیاء الله، باید بگوئیم؛ «شهدای گمنام»، همان یوسفان گمگشده ای که بی نام و نشان از بیابانهای تفتیده ی مناطق عملیاتی دفاع مقدس به شهرها بازگشته اند و در نقاط مختلف کشور آرام گرفته اند، واسطه های فیض الهی، برای کسب معارف دینی و برآورده شدن حاجات دنیوی و اخروی می باشند، که زیارت و توسل به دامن آنان انسانها را در مسیر قرب الی الله قرار می دهد و سر منشأ آثار و برکات فراوان برای طالبان حقیقت خواهد بود.
در ادامه تقدیم می کنیم؛ تصاویری از مزارهای مطهر شهدای گمنام در بهشت زهرا سلام الله علیها تهران که بر روی آنان نوشته هایی همچون: « حاجت گرفته»، «حاجت گرفته از شهید گمنام»، «حاجت گرفته از شهید»، «حاجت گرفته از شهدای گمنام»، «حاجت گرفته زائر کربلا» و «بوسه میزنم بر جایگاه مقدس شما التماس دعا» حک شده است و از دلدادگی حاجت گرفتگان به شهدای گمنام حکایت دارد:
بعد از وفات، تربت ما در زمین مجوی
در سینه های مردم عارف مزار ماست(9)
پی نوشت:
1) جواد محدثی
2) آیة 34، سورة مائده
3) جواد محدثی
4) آیه 96، سوره یوسف
5) آیة 97، سورة یوسف
6) سورة نساء، آیة 64
7) الاعلام قطب الّدین حنفی، ص 24
8) انوارالبهیّه
9) منتسب به حافظ شیرازی