گاهی مواقع با پیکر شهید گمنامی برخورد می کردیم که خود را فدایی دیگر دوستانش کرده بود .به طور مثال یکی از شهدا در تاریکی شب که نیروها جلو می رفتند متوجه انفجار مین منور ......
به گزارش پایگاه فرهنگی و اطلاع رسانی مفقودین و شهدای گمنام ،گاهی مواقع با پیکر شهید گمنامی برخورد می کردیم که خود را فدایی دیگر دوستانش کرده بود .به طور مثال یکی از شهدا در تاریکی شب که نیروها جلو می رفتند متوجه انفجار مین منور می شود!
انفجار این مین یعنی شلیک منور و لو رفتن عملیات!این شهید خودش را به روی مین انداخته بود.حرارت ایجاد شده تمام بدن او را سوزانده بود.
پلاک این شهید در اثر همین حرارت ذوب شده بود! حتی استخوان های سینه او از بین رفته بود اما اجازه شلیک منور را نداده بود.این شهید گمنام خودش را فدایی دیگران کرده بود.
در حین کار با بچه های تفحص به یک سنگر رسیدیم .این سنگر در نزدیکترین نقطه به نیروهای دشمن بود.حدس می زدم حداقل یک شهید اینجا باشد.
پس از جستجو قمقمه و کوله و نارنجک و دیگر وسایل شخصی شهید را پیدا کردیم اما از خود شهید خبری نبود!
سنگر را بیش از حد معمول گود کردیم ولی باز هم خبری از شهید نبود.با تعجب به اطراف نگاه کردم .یعنی این شهید بدون تجهیزات کجا رفته؟!
از بالای سنگر به اطرف نگاه کردم.سنگر نیروهای خودی در پشت سر او قرار داشت.یک سنگر سوخته تیر بار دشمن هم در صد متری ما بود.یکدفعه فکری به ذهنم رسید!
از شواهد معلوم بود این بسیجی برای خاموش کردن آتش دشمن از دیگر بچه ها جدا شده .بعد با یک نارنجک به سوی دشمن رفته !آهسته به طرف سنگر تیر بار حرکت کردم.
روی زمین را با دقت نگاه می کردم.یکدفعه تکه پارچه ای نظرم را متوجه خود کرد .کمی خاک ها را کنار زدم.خودش بود .بچه ها را صدا کردم.
جستجوی نیروها شروع شد .با تلاش بچه ها کل پیکر شهید پیدا شد.شهید بی نشانی که در شب حمله خود را فدا دیگر نیروها کرده بود.
حدس ما درست بود این بسیجی از سنگر بیرون پریده و دوشکای دشمن را هدف قرار داده بود.درست در همان لحظه هم گلوله های دشمن او را به کاروان شهدا ملحق کرده بود.
راوی : حمیدداوودآبادی